Przyjechałam do Starogardu i byłam nauczycielem Liceum Ogólnokształcącego (obecnie I). Uczyłam wuefu. Miałam krótką przygodę z harcerstwem. W 1974 roku pracowałam w Komendzie Hufca. Sporo tam się nauczyłam. Było to związane z moimi zainteresowaniami, bo od bardzo wczesnych lat należałam do harcerstwa. Wcześniej pracowałam w szczepie Polon. Chciałam po urlopie macierzyńskim - trwał wtedy trzy miesiące, a nie jak teraz - wrócić do szkoły, ale Wydział Oświaty zaproponował mi pracę w wówczas powstającym Ognisku Pracy Pozaszkolnej, bo od 1 września 1975 roku Dom Kultury Dzieci i Młodzieży otrzymał status ogniska. Była to inna ranga, inna forma organizacji. Ognisko miało siedzibę w ratuszu miejskim. W dotychczasowej siedzibie, baraku wszystko było drewniane. Gdy go rozebrali, pokazały się bardzo słabe fundamenty. To na nich stał drewniany szkielet. Barak miał ponure okienka. Do tego stał na uboczu i w dużych okresach roku wcześnie robiło się ciemno.
Niewiele było do przeniesienia
Gdy przyszłam, na etacie był pan Jan Schulz jako jedyna osoba z nauczycieli i woźna pani Stanek. I zaczęło się pakowanie. Segregowanie, co do wyrzucenia, a co do zatrzymania. Jednocześnie trwały prace nad adaptacją pomieszczeń w ratuszu. Nadzorował to Miejski Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół (MZEAS). Tak naprawdę niewiele mieliśmy do przeniesienia - szczątkową dokumentację, trochę sprzętu. Niewiele się zachowało.
Co kontynuowaliśmy
Oficjalne otwarcie nowego lokalu odbyło się razem z otwarciem Wystawy Kociewskiej. W ratuszu mieliśmy pomieszczenie na parterze w miejscu, gdzie na początku lat 90. istniała restauracja oraz pomieszczenie gospodarcze 2 na 3 metry. Na piętrze mieliśmy ciemnię fotograficzną i dwie sale od strony byłej księgarni. Biuro mieściło się na parterze. Był to zarazem pokój nauczycielski.
Pan Jan Schulz opowiadał, co tam, w Domu Kultury Dzieci i Młodzieży, się działo. I to postanowiliśmy kontynuować. Poszliśmy w kierunku muzyki, plastyki, szeroko pojętego rękodzielnictwa. Nie tylko hafty, szycie, ale również rzeźba, fotografia, taniec i teatr. Ja sobie myślałam, żeby wprowadzić takie zajęcia, które zainteresują młodzież. Miałam wiedzę z pracy w szkole i harcerstwie na temat, co ich przyciągnie, zainteresuje.
Powoli skompletował się zespół
Na początku sama zaczęłam docierać do nauczycieli i swoich znajomych. Wiedziałam, co reprezentują. Tak powoli skompletował się zespół. Pionierami byli: Hanna Władasz, Danuta Farysej, Maria Schulz, Maria Kurowska, Barbara Karbowska. To byli etatowcy. Oprócz tego na etacie pracował Stanisław Karbowski, ale miał zajęcia w Szkole Muzycznej z racji na lepsze warunki. Sporo osób było zatrudnionych na tak zwanych godzinach w szkołach podstawowych nr 1, 2 i przy przy ulicy Szwoleżerów - tam, przy Meblach Okrętowych mieliśmy pracownię w drewnie i intarsji. Działała w oparciu o materiały z Fabryki Mebli Okrętowych (FAMOS-u). Przeniesienie nie rozwiązało problemów lokalowych , ale był dobry punkt, odpowiedni dojazd, bezpieczne dojście dla dzieci i młodzieży.
Nie liczyło się godzin
Ja zajmowałam się tańcem. Danka Farysej połączyła plastykę z rękodzielnictwem. Pracowała w ratuszu. W ogóle te wszystkie etatowe osoby pracowały w ratuszu. Pracowały naprawdę porządnie. Nie liczyło się godzin. Robiliśmy dużo imprez plenerowych i poza ratuszem, w różnych salach, w kinie Sokół, akademie, festiwale.
Bardzo ciekawy był teatr. Tego wcześniej w DKDiM nie było. Maria Kurowska skończyła filologię polską, ale robiła teatrologię i się dokształcała, gdzie tylko były jakieś kursy, warsztaty. Zajmowała się teatrem, ale też i poezją śpiewaną. Oni naprawdę błyszczeli, zwłaszcza w Olsztynie.
Mnie osobiście Współpraca z Wydziałem Oświaty układała się bardzo dobrze. Podobnie z dyrektorami szkół. Nikt z Wydziału Oświaty nic mi nie mówił, co mamy robić. Przedstawiało się swój pomysł, swój projekt. Robiliśmy duże imprezy miejskie, powiatowe. Może doceniano.
Praca w szkole bardzo różni się od pracy w Ognisku Pracy Pozaszkolnej. W OPP nie ma normowanego czasu pracy. Jeżeli trzeba włączyć się w pracę, przynieść, załatwić, to siedzi się dłużej. W szkole nauczyciel jest odpowiedzialny za realizację programu, a w OPP realizuje się pomysły dzieciaków, to, co one chcą, czego chcą się nauczyć. Nie ma tej sztywności.
Dlaczego odeszłam
Głowę miałam pełną pomysłów, ale brakowało na to pieniędzy. Ja nie lubię, jak coś stoi w miejscu, coś się nie rozwija. Tymczasem byliśmy ograniczeni lokalowo i finansowo.
W okresie pierwszej Solidarności we współpracy z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków został opracowany projekt odbudowy całej uliczki nad kanałem młyńskim. I w tym miejscu miał powstać cały ciąg - Młodzieżowy Dom Kultury. Te projekty były w OPP. W projekcie była między innymi piękna sala. To trzy różne poziomy: Ognisko, Młodzieżowy Dom Kultury, Pałac Młodzieży. To, która z tych form, zależy od warunków lokalowych, ilości kadry i ilości grup zajęciowych. Był moment, że już niewiele brakowało, by powołać MDK. A była taka potrzeba. Powinna być komórka, która koordynowałaby duże imprezy na terenie miasta (działaliśmy tylko na jego terenie): festiwale, konkursy, przeglądy, wystawy.
OPP - 1975 - 1986
Ognisko Pracy Pozaszkolnej - 1975 - 1986- Dyrektor Gizela Dębińska
(Księga honorowa OPP, Kronika OPP lata 1984 - 1991)
1975/1976
Przeprowadzka
Nowym dyrektorem została Gizela Dembińska.
Przed przeprowadzką 12 października 1975 r. miała miejsce pierwsza rada. Głównym punktem obrad było zagospodarowanie sal i ich wystrój oraz omówienie uroczystości inauguracji pracy w nowym gmachu.
Zespół instruktorów był nieliczny. Tworzyli go:
1. Ryszard Malinowski - pracownia fotograficzna
2. Walerian Benn - pracownia intarsji na terenie FAMOSU
3. Jan Schulz - pracownia muzyczna, nauka gry na instrumentach
4. Hanna Władasz - pracownia plastyczna
5. Zygmunt Oller - pracownia rzeźby
6. Gizela Dembińska - zespół taneczny.
W październiku - listopadzie 1975 OPP przeprowadziło się z baraku przy ul. Sobieskiego do ratusza miejskiego na Placu 1 Maja (dziś Rynek), tel. 21-87. Z tej okazji w nowym gmachu odbyła się uroczystość - wystawa regionalna Stacji Upowszechniania Wiedzy o Regionie w Starogardzie Gdańskim.
Na radzie w styczniu 1976 roku zdano pierwsze sprawozdanie kół (muzyczne, plastyczne, taneczne, fotograficzne, orkiestra dęta) oraz omówiono przyszłą pracę koła rzeźbiarskiego.
Na radzie w kwietniu byli obecni:
Jan Schulz
Hanna Władasz
7. Michał Farysej (zastąpił podczas 3-miesięcznej nieobecności Hannę Władasz)
Ryszard Malinowski
8. Roman Wesołek
9. Jerzy Gryzak
Walerian Benn
Zygmunt Oller
Postanowiono, że podczas Dni Kociewia 26.05.1976 r. OPP zorganizuje wystawę prac poszczególnych pracowni: fotografia, plastyka, rzeźba, intarsja oraz występy: zespół taneczny, orkiestra, zespół instrumentalny.
W czerwcu postanowiono nawiązać ściślejszy kontakt z Miejskim Domem Kultury w celu wykorzystania ich pomieszczeń.
Jeszcze w tym roku (szkolnym?) doszły:
10. Orkiestra dęta ćwicząca w LO
11. Anatolia Rozmus - pracownia rękodzielnicza
12. Danuta Farysej - kółko teatralne (kukiełkowe).
1976 / 1977
Na radzie w dn. 22.12.1976 zapisano, że należy zwrócić uwagę na liczniejsze kontakty indywidualne ze szkołami (tj. instruktorzy powinni zorganizować więcej spotkań w szkołach na lekcjach wychowania obywatelskiego), na propagandę wizualną (powinna być zrobiona z większym rozmachem), a do maja 1977 - przygotować plan rozwoju placówki pod kątem zorganizowania filii przy szkołach starogardzkich.
20.01.1977 mówiono o Organizacji Ośrodka Kuratorskiego i pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie, czyli o przyjęciu członków Ośrodka w poczet uczestników zajęć OPP. Pracownie OPP miały prowadzić swoją działalność na zasadzie zajęć otwartych. Omówiono też treści wychowawczych wycieczek do wybranych zakładów pracy (przede wszystkim ukazanie budownictwa socjalistycznego i rozwoju techniki).
1977 - 1978
W roku szkolnym 1977/78 w OPP działało już 21 kół.
Do zespołu dołączyła (12) Maria Kurowska, która zaczęła prowadzić teatr małych form. Powstał Klub Miłośników Filmu (z inicjatywy OPP od stycznia 1978 r. przy kinie "Sputnik" co 2 tygodnie zaczął działać klub filmowy), rozwijała się Akcja Klub Sześciolatka BARTEK.
13. Janusz Sosnowski prowadził pracownię majsterkowicza.
OPP wzbogaciło się w wiele nowych pracowni korzystających z pomieszczeń Szkoły Podstawowej nr 1. Liczyło 27 kół zainteresowań. Doszły:
14. Henryk Hukała - koło gospodarstwa domowego (?)
15. Astrid Kiedrowska - koło kucharskie
16. Maria Schulz - pracownia muzyczna
Utworzono również teatr poezji.
Na radzie dnia 10.11.1977 zauważono, że dużym powodzeniem cieszą się wycieczki do zakładów pracy jako forma imprez. Uczestniczyło w nich 420 osób na planowaną liczbę 200.
Postanowiono zorganizować wystawę rękodzieła artystycznego i turniej tańca towarzyskiego z okazji 32. rocznicy wyzwolenia. Osobą odpowiedzialną za turniej została Danuta Farysej - instruktor imprez przy współpracy z pracownią plastyczną i jej instruktorami Hanną Władasz i (17) Markiem Wałaszewskim.
W sprawozdaniu za rok szkolny 1976/77 czytamy, że
Danuta Farysej prowadzi też kółko kukiełkowe,
Ryszard Malinowski - kółko fotograficzne,
18. Kamiński - kółko intarsji,
19. Józef Płoszyński - rękodzieło artystyczne,
Maria Schulz - kółko muzyczne,
Hanna Władasz - kółko plastyczne,
Gizela Dembińska - kółko taneczne.
23.08.1977 zanotowano, że (20) Stanisław Karbowski prowadzi pracownię muzyczną, Hanna Władasz - pracownię plastyczną, Michał Farysej - dwie pracownie: techniczną i teatralną, a Maria Kurowska - pracownię artystyczną.
W protokole rady z dnia 21.01.1978 r. wymieniono koła:
kółko rękodzieła krawieckiego - brak nazwiska
kółko kukiełkowe przy szkole nr 2 - instruktor (21) Stasiak
gospodarstwo domowe przy szkole nr 1 - Astrid Kiedrowska
intarsja - Kamiński
rzeźba - Zygmunt Oller
pracownia metaloplastyki - Janusz Sosnowski
pracownia fotograficzna - Ryszard Malinowski
pracownia muzyczna - Mariola Schulz
kukiełki - Danuta Farysej - jej pracownia przez 2 lata pracy dała 7 występów na prowizorycznie zbudowanej scenie, w związku z czym placówka oczekiwała odpowiedzi wojewody gdańskiego na prośbę wyrażenia zgody dotyczącej zakupu niezbędnych materiałów na budowę scenki (sklejka, płyty paździerzowe)
koło recytatorskie - Klub Kleks - (22) Barbara Bieńkowska
pracownia plastyczna - Hanna Władasz
pracownia tańca - Gizela Dembińska - 50 osób ćwiczyło dwa razy w salach Miejskiego Domu Kultury.
W podsumowaniu pracy w roku szkolnym 1977/78 czytamy, że zwiększyła się ilość imprez masowych dla środowiska dziecięcego i młodzieżowego miasta. Dużym zainteresowaniem cieszył się Tetr Małych Form. Placówka ma salę ze sceną. Chce uruchomić pomieszczenia piwniczne na piwnicę kulturalną. Nazwę "koło metaloplastyki" zmieniono na "metaloplastyki i majsterkowania". Kółko teatralne coraz częściej miało formę amatorskiego teatru poezji. W związku z popularnością filmu zapisano, że "wręcz niezbędny jest placówce projektor 16 mm".
1978 - 1979
Rada 22.07.1978
Nasiliły się trudności z zakupem niezbędnych do realizacji planów materiałów. Brak sprzątaczki spowodował, że nauczyciele musieli sami sprzątać sale. Poinformowano, że projektor zamówiony w CEZAS-ie będzie, ale w latach 80. W związku z tym należy go wypożyczyć z którejś ze szkół podstawowych. Z powodu braku farb emulsyjnych i olejnych plakaty reklamowe będą bardzo skromne. Poza tym w budynku, gdyż będą malowane na brystolu plakatówkami. Maria Schulz powiedziała, że brak instrumentów muzycznych, a szczególnie gitar, uniemożliwia działalność pracowni muzycznej. Podobnie przedstawiała się sprawa ze sprzętem fotograficznym (aparaty, lampy błyskowe).
10.1978
Opracowano szczegółowy plan imprez:
Konkurs piosenki wojskowej - Danuta Farysej
Eliminacje do Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego - Maria Kurowska
Miejska Akademia z okazji 35-lecia Ludowego Wojska Polskiego - Gizela Dembińska
Rocznica rewolucji Październikowej - Maria Kurowska
Rocznica Odzyskania Niepodległości - Maria Schulz
"Andrzejki" - Danuta Farysej
Imprezy te posiadały już dokładne scenariusze, a członkowie rady pedagogicznej przydziały opiekuństw tych imprez od strony organizacyjnej i merytorycznej.
Omówiono temat: "Samorządowa działalność młodzieży w placówkach wychowania pozaszkolnego".
Maria Schulz stwierdziła, że opracowane w sierpniu formy rekrutacji młodzieży dały dobre rezultaty. Wszystkie ujęte w planie organizacyjnym koła zostały skompletowane. Powstały zespoły o charakterze artystycznym (muzyka, teatr, taniec) cieszyły się dużym zainteresowaniem młodzieży.
Na radzie 14.12.1978 r. oceniono stan przygotowań do Turnieju Tańca Towarzyskiego i Turnieju Wiedzy o Starogardzie.
Na radzie 15.03.1979 r. za bezinteresowne zaangażowanie się w pracach organizowanych działu imprez wyróżniono Ewę Władasz, która w OPP była zatrudniona w niepełnym wymiarze godzin na stanowisku referenta administracji. Odnotowano, że odbyły się występy teatrzyku kukiełkowego w przedszkolach i na Oddziale Dziecięcym w Szpitalu Rejonowym.
Na radzie 15.06.1979 r. oceniono, że instruktorzy zrealizowali całkowicie założony plan. Głównym mankamentem pracy w minionym roku szkolnym był przede wszystkim brak odpowiednich pomieszczeń dla tego typu placówki oraz trudności zaopatrzeniowe w materiały. Rok ten obfitował w imprezy o charakterze artystycznym konkursowym i masowym. Tygodniowo w zajęciach brało udział około tysiąca dzieci, co dało statystycznie 4 tysiące uczestników zajęć miesięcznie. W audycjach dla przedszkolaków "Bartek" wzięło udział około 480 przedszkolaków. W pozostałych programowych imprezach brało udział ponad 10000 osób. Nową formą imprezy wprowadzoną w minionym roku był Kiermasz "Dzieci Dzieciom". Teatr Małych Form przygotował 3 spektakle, a Teatrzyk Kukiełkowy dotarł do przedszkoli i na Odział Dziecięcy Szpitala Rejonowego. Zorganizowano również Klub Miłośników Filmu, który prowadził cotygodniowe spotkania w kinie Sputnik. Współpraca OPP z pozostałymi domami kultury w mieście układała się dobrze. Wszystkie imprezy dobywały się w salach tychże domów z uwagi na to, że OPP nie posiadało chociażby najskromniejszej sali widowiskowej. Na szczególną uwagę zasługiwała współpraca z Zakładowym Domem Kultury Polfa. Przedstawicie Wydziału Oświaty i Wychowania inspektor Falkowski ocenił miniony rok pracy bardzo pozytywnie. Nadmienił, że Urząd Miasta czyni starania w celu pozyskania dla placówki nowego lokalu. Miał nim być zrewaloryzowany ciąg architektoniczny przy ulicy Browarowej.
1979/80
Na radzie 5.01.1980 r. oceniono efektywność i dyscyplinę w świetle wytycznych na VIII Zjazd Partii, zatwierdzono plan imprez ferii zimowych szkół podstawowych, sformułowano wytyczne do pracy Rady Młodzieżowej w związku z feriami zimowymi i opracowano wstępny scenariusz Koncertu okazji 35-lecia Starogardu (w pierwszym tygodniu marca w sali kina "Sputnik").
Podczas tej rady stwierdzono, że trzeba, po 10-leciu wypełnionym licznymi wydarzeniami i osiągnięciami, utrzymać osiągnięty postęp i uczynić wszystko dla dalszego rozwoju kraju. Najważniejszym celem było postawienie sobie nowych wymagań dotyczących efektywności pracy, korzystania z osiągnięć techniki i nauki całego świata. OPP prowadziło dodatkowe zajęcia o charakterze imprezowym: filmy fabularne i zestawy bajek w godzinach 11 - 13, występy Teatrzyku Kukiełkowego w sali widowiskowej Miejskiego Domu Kultury, wyjścia do lasu, na lodowisko, saneczkowanie, kulig jako forma wyróżnienia dla długoletnich uczestników zajęć OPP oraz wieczory taneczne dla poszczególnych kół. Tym ostatnim zajęła się opiekunka Rady Młodzieżowej Danuta Farysej. Reklamą imprez zajęła się natomiast Hanna Władasz.
6.06.1980. Rada Pedagogiczna liczyła 16 członków, w tym 6 etatowych, 2 półetatowych, 8 godzinowych. Sprawozdania z działalności kół oraz realizacji planów złożyli wszyscy instruktorzy 32 kół.
Imprezy masowe zostały przeprowadzone prawidłowo. Na szczególna uwagę zasługiwał koncert z okazji 35. Rocznicy Wyzwolenia Starogardu przygotowany przez młodzież uczęszczającą do OPP.
Rok szkolny 1980/81 charakteryzował się dalszym rozwojem kół zainteresowań, głównie w oparciu o Szkołę Podstawową nr 1, w której miało działać 9 kół zainteresowań o bardzo szerokiej tematyce (artystyczne, techniczne, recytatorski, naukowe, gospodarcze, rytmiczne).
W dyskusji podjęto problem dotyczący zaopatrzenia placówki - głównie w sprzęt fotograficzny, muzycznym aparaturę nagłaśniającą oraz materiały dla kół artystycznych (malarstwo i rękodzieło).
Coraz dotkliwiej, w związku z rozwojem placówki, odczuwało się brak warunków lokalowych. W wyniku tego niektóre koła kończyły działalność nawet o 22.00. W uwagi na to, że przeciągała się sprawa budowy nowego budynku, postanowiono częściowo wyremontować zajmowany budynek - ratusz. Chodziło między innymi o pokrycie schodów wiodących na piętro nowa wykładziną pcv - stan klatki schodowej stwarzał niebezpieczeństwo upadku.
Rada jednogłośnie stwierdziła, że istnienie i rozwój OPP jest ze społecznego widzenia bardzo potrzebne z uwagi na gromadzenie młodzieży w kołach i pracowniach pod kierunkiem nauczycieli oraz objęcie jak największej ilości młodzieży imprezami masowymi oraz objęcie resocjalizacją młodzieży trudnej, pozbawionej opieki rodziny.
1980/81
W tym roku szkolnym OPP zatrudniało 18 pracowników dydaktycznych, 6 na etatach, 2 na pół etatach i 10 na godzinach.
Działało 5 pracowni:
muzyczna
teatralno-taneczna
artystyczna
techniczna
naukowa
W skład tych pracowni wchodziły 33 koła zainteresowań. 16 z nich pracowało na terenie placówki w ratuszu, 9 w Szkole Podstawowej nr 1 (ze względu na bardzo trudne warunki lokalowe placówki oraz na zapotrzebowanie społeczne tego typu działalności pozaszkolnej w rejonie osiedla Kopernika), 2 pracownie na terenie Fabryki Mebli Okrętowych "FAMOS" ze względu na charakter tych kół (rzeźba i intarsja) i możliwości pozyskania materiałów.
Placówka od września prowadziła rozmowy z dyrekcją Zespołu Szkół Przemysłu Skórzanego celem przeniesienia na teren tej szkoły zajęć zespołów instrumentalnych ze względu na brak sali.
Zaznaczono, że w realizacji planów pracy należy pamiętać o obecnej sytuacji ekonomicznej kraju, w związku z czym szczególnie teraz należy zwrócić uwagę na dbałość o majątek placówki, kształtować poczucie odpowiedzialności za stan pomocy naukowych i sprzętu, podkreślać na bieżąco potrzebę oszczędności materiałów niezbędnych do prowadzenia zajęć.
W okresie ferii zimowych zaplanowano zorganizowanie tygodniowego zimowiska dla wyróżniających się uczestników kół i zespołów artystycznych na wzór kilkukrotnych zimowisk organizowanych dla członków Orkiestry Dętej (młodzieżowej). Na trzecią dekadę września zaplanowano kiermasz prac dzieci i młodzieży OPP i szkół podstawowych. Dochód miał zostać przeznaczony na fundusz budowy "Daru Młodzieży".
Rada Młodzieżowa OPP
Wiczyński Tomasz
Engler Beata
Knitter Joalnta
Stankowiak Janusz
Ciecholewski Radosław
Kozłowski Wojciech
1982/83
1983/84
1984/85
1985/86
W roku szkolnym 1985/86 pracowali:
1. Gizela Dembińska (dyrektor OPP) - taniec
2. Danuta Farysej - plastyka
3. Barbara Karbowska - rękodzieło
4. Stanisław Karbowski - orkiestra dęta
5. Maria Kurowska - zespół teatralny
6. Barbara Bieńkowska - zespół poetycki
7. Maria Kurowska - klub recytatorski
8. Walerian Benn - in coś intarsja
9. F(erynand) Hładyn rzeźba
10. Jan Żuralski - miłośnik przyrody
11. Czesław Drews - koło obronne
12. Janusz Sosnowski - majsterkowanie
13. L(eszek) Mucha - fotografia
14. R. Malinowski - fotografia
15. H. Gerowska - mała sonda
16. Astrid Kiedrowska - gospodarstwo domowe
17. M. Gendziorska - plastyka
Źródło: Księga honorowa OPP
1983
W 1983 r. powstał Zespół Tańca Nowoczesnego, który prowadził Wojciech Wądołowski.
W 1984 r. w recytacji zaczęli się wyróżniać Anna Piekutowska i Radosław Ciecholewski.
W roku szkolnym 1984/85 zawiązał się zespół muzyki rozrywkowej.
W konkursie recytatorskim poezji współczesnej im. Juliana Przybosia o Złoty Lemiesz I nagroda przypadła teatrowi Poezji "Ikuryna" z OPP w Starogardzie Gd.
1984/85
3 listopada 1984 r. na Wojewódzkim Konkursie Recytatorskim Literatury Romantycznej Główną Nagrodę im. - udział w Konkursie Literatury Romantycznej im. Cypriana Norwida w Zakopanem przyznano Annie Piekutowskiej. Nagrodę Honorową związana z rekomendacją do udziału w Konkursie Literatury Romantycznej w Zakopanem przyznano Barbarze Jankowskiej ze Starogard Gd. Wyróżnienie honorowe otrzymały Maria Demska i Grzegorz Szultk ze Starogardu. Na 14 recytatorów i jednego wykonawcy monologu. Czyli 4 nagrody i wyróżnienia na 15 osób.
Anna Piekutowska, Barbara Jankowska i Grzegorz Szultk przygotowali się do przeglądu w OPP pod kierunkiem Marii Kurowskiej.
Zespół teatralny na ogólnopolskim konkursie recytatorskim im. Juliana Przybosia o Złoty Lemiesz Rzeszów "84 wystawił spektakl "Pieśń o bębnie" i zdobył główna nagrodę.
W grudniu 1984 r. i styczniu 1985 r. OPP zorganizowało wieloetapowy, międzyszkolny konkurs z okazji 40-lecia wyzwolenia miasta (Starogard moje miasto). Jego celem było poznanie historii, tradycji, współczesnych osiągnięć i perspektyw rozwoju Starogardu Gdańskiego. Uczniowie szkół podstawowych wykonywali albumy, w styczniu rozstrzygnięty został konkurs rysunkowy.
Nie ma zapisów pod hasłami Andrzejki, Choinka Noworoczna, ferie zimowe, Poezja patriotyczna - konkurs rejonowy, Ogólnopolski Konkurs Recytatorski. Brała w nim udział chyba Aleksandra Chabowska (karteczka), 40-lecie wyzwolenia miasta, Bursztynowa Maska, 13 Konfrontacje Teatru Amatorskiego Województwa Gdańskiego.
Co o nas piszą?
W Dzienniku Bałtyckim albo Głosie Wybrzeża ukazał się artykuł Ewy Kunickiej o kulturze w Starogardzie pt. Kultura nie-prowincjonalna. W artykule wypowiada się dyr. SCK Jerzy Cherek: Każdy zespół czy sekcja może przechodzić kryzys, to naturalne - słyszę argumentację. Po okresie świetności przychodzi zmierzch. Ludzie rozchodzą się czasami z różnych powodów. Dziewczyny wychodzą za mąż, chłopcy Ida do wojska, ktoś się gdzieś przenosi, wreszcie komuś przestaje się chcieć. Tak było z Zespołem Pieśni i Tańca "Kociewie". Pracował znakomicie pod kierunkiem swojego założyciela, zasłużonego działacza kociewskiego, zbieracza i twórcy pieśni ludowych Jana Schulza. Przez 15 lat "Kociewie" przysparzało sławy Starogardowi. Ostatnio powykruszali się jego członkowie i nie sposób było go reanimować. (powstanie "Kociewia" - 1970 r.?)
Założono natychmiast małe "Kociewie" - Dziecięcy Zespół Pieśni i Tańca, który odniósł już pierwszy mały sukces - w konkursie o "Bursztynowa Maskę" zajął II miejsce.
Teatr lalkowy, znakomicie prowadzony przez Kazimierę Prabucką, uznany w 1982 r. za najlepszy amatorski teatr lalek w kraju lepsze warunki znalazł przy Szkole Podstawowej nr 6.
O starogardzkich recytatorach mówi się w kraju. Od kilku AT ich nazwiska znajdują się na listach laureatów Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego. Stanowią oni w SCK Az trzy grupy: Zespół Recytatorski, Klub Recytacji i Poezji Śpiewanej oraz Teatr Poetycki "Puls". Radosław Ciecholewski już trzy razy był finalista Ogólnopolskiego Turnieju Poezji Śpiewanej, w 1984 r. zdobył główną nagrodę i dodatkowo nagrodę publiczności.
Ania Piekutowska, która od 1980 r. rokrocznie uczestniczy w różnych konkursach i turniejach poetyckich weszła w posiadanie całej kolekcji nagród: głównej nagrody Poezji śpiewanej w 1983 r., głównej nagrody XXIX OKR z 194 r., nagrody Turniej Zapalonej Świecy z 1984 r. i Konkursu Recytatorskiego Literatury Romantycznej oraz nagrody głównej "Gałąź Wawrzynu".
Basia Jankowska jest tegoroczna laureatką II nagrody XXX OKR oraz Turnieju Zapalonej Świecy z 1983 r.
Już sukcesy odnosi teatr Poezji przy OPP.
W SCK mają ludzie zdolność przewidywania tego, co się przyjmie. Tak było z tańcem towarzyskim. Na turniej taneczne zjeżdżają do Starogardu najlepsze pary krajowe, a także zagraniczne.
1 kwietnia 1983 r. MDK połączono z Domem Kultury "Polfy".
Spotkania zamkowe - Śpiewamy Poezję Olsztyn "85.
Notatka z "Głosu Wybrzeża" z sierpnia 1985 r. jest zatytułowana "Starogardzki fenomen". Impreza odbyła się od 26 do 28 lipca. Wśród 26 wykonawców znalazło się aż trzech z województwa gdańskiego: Aleksandra Chabowska, Alicja Świderska oraz Radosław Ciecholewski. Wszyscy pochodzą ze Starogardu Gd., który od kilku lat jest wojewódzkim centrum poezji, nie tylko śpiewanej. Działają w tym mieście dwa ośrodki zajmujące się praca z młodzieżą: SCK i OPP. Ta druga placówka, zwłaszcza pracująca w niej Mariola Kurowska (instruktor teatralny) ma szczęśliwą rękę do recytatorów. Od kilku lat jej wychowankowie zdobywają laury w ogólnopolskich konkursach recytatorskich, Spotkaniach Zamkowych w Olsztynie, w konkursie Poezji Współczesnej im. J. Przybosia w Rzeszowie oraz barbórkowych Spotkaniach Teatralnych w Dąbrowie Górniczej.
1985/86
Zmiana warty (?). Zawiązał się zespół muzyki rozrywkowej, odbyła się konferencja metodyczna - pokaz pracy teatru. Zorganizowano "Akcję Zima". Przeprowadzono XXXI Ogólnopolski Konkurs Recytatorski, odbył się występ zespołu muzyki rozrywkowej.
"Dziennik Bałtycki" 28 październik 1985 r. "Teatr ze Starogardu Gd. - najlepszy". 27 bm. (października) w Rzeszowie odbył się finałowy turniej XV już ogólnopolskiego konkursu recytatorskiego poezji współczesnej im. Juliana Przybosia o "Złoty Lemiesz". W kategorii teatrów poezji I nagroda przypadła Teatrowi Poezji "Ikuryna" z OPP. Odnotowała to również "Trybuna Ludu".
Miały miejsce imprezy: Bursztyn Bałtyku, Czerwony Gryf, Dzień Dziecka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz