Prabucki Paweł (1893 - 1942), ksiądz, więzień obozów koncentracyjnych w Sachsenhausen i Dachau.
Urodził się 3.09.1893 r. w Iwicznie pod Starogardem Gd., był synem Pawła, rolnika, i Marianny z domu Jabłonka. Uczył się w latach 1905 - 1912 w progimnazjum w Pelplinie ("Collegium Marianum"), następnie w gimnazjum chojnickim. Po maturze w 1915 r. zaciągnięty do armii niemieckiej, brał udział w I wojnie światowej jako oficer artylerii. W 1919 r. był w wojsku polskim, posiadał stopień podporucznika. W latach 1919 - 1923 studiował w seminarium duchownym w Pelplinie; w lecie 1920 brał udział w wojnie polsko-radzieckiej. Po święceniach kapłańskich, które przyjął 17.06.1923, został wikarym (w latach 1925 -1926 - pełnił obowiązki administratora) w parafii św. Krzyża w Tczewie. Był administratorem w Lignowach pod Pelpliniem (8-9.1927), następnie wyznaczony został kuratorem w Gostkowie, 1.10.1927, nowo założonej placówki duszpasterskiej. Założył szereg towarzystw kościelnych, znacznie rozwinął akcję misyjną w parafii (był referentem tytularnym i dziekanem (1936 - 1939). W "krwawej jesieni" został aresztowany 17.10.1939 r. i był więziony w Forcie VII w Toruniu. Następnie przebył obóz koncentracyjne w Stutthofie, Sachsenhausen (od 10.04.1940), Dachau (od 14.12.1940) - numer obozowy 22661. Był kapłanem "niezwykle ofiarnym i pobożnym". Z wyznaczenia władz niemieckich na przeszło 1000 więzionych kapłanów tylko on odprawiał nabożeństwo w kaplicy obozowej w Sachsenhausen (od 2.08.1940 do 13.12.1040) i w Dachau (21.01.1941 - 17.09.1941), gdzie słyszeli współwięźniowie krótkie, krzepiące słowa pociechy. Przez Niemców nazywany był ks. P.P. "Oberpriester". Zmarł z wyczerpania 30.08.1942 r. Odznaczony był Medalem Niepodległości. W 1952 r. odsłonięto na zewnętrznej stronie kościoła w Gostkowie upamiętniającą go tablicę.
Na zdjęciu fragment listu ks. Pawła do rodziny z Dahau. Repr. Tadeusz Majewski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz