W 2005 r. było tu zupełnie inaczej. Dojazd piaszczystą drogą, dziki parking blisko leśniczówki, tablice informacyjne, a poza tym - oprócz oczywiście akweduktu - nic ciekawego. A sam akwedukt? Cóż, przeszedłeś dołem, pod Kanałem Brydy, przeszedłeś górą, nad Czerską Strugą, i rozczarowanie. No, może jeszcze pamiątki - drewniane ptaszki i coś tam jeszcze. Przypadkowo napotkany właściciel tartaku w Legbądzie z wielką wiedzą i pasją opowiadał, że to niezwykłe miejsce i że on tu to i to postawi. Gdy się przedstawiłem, że my z sąsiedztwa, a mianowicie Kociewia, oburzony rzekł: A co pan myśli, że kim my tu jesteśmy?
Dzisiaj wszystko tu się zmieniło. Świetna asfaltowa droga, spory ośrodek, parking (po południu ponad 200 aut i dużo motorów), wieża widokowa itp. W drodze od ośrodka właściciela tartaku w Legbądzie (z rozmachem realizuje swoje marzenia) blondynka jakby wzięta z reklamówki Barbie sprzedaje biżuterię, przy leśniczówce sklepik z pamiątkami (gliniane ptaki gwizdki) i literaturą poznawczą o regionie, a właściwie regionach. Na pytanie, gdzie właściwie jesteśmy, pada dyplomatyczna odpowiedź, że to granica Kaszub, Kociewia i Borowiaków.
Przyjechaliśmy się dowiedzieć, jaki jest koszt budowy wieży, którą tu postawiono. Interesuje nas to, gdyż chcielibyśmy wybudować coś podobnego w Piesienicy.
Fot. Tadeusz Majewski
2013-08-16
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz