Chciałbym zgromadzić jak najwięcej zdjęć z Bożego Ciała, a głównie pięknie wykonanych, ustrojonych ołtarzy. Niestety wszystkie procesje odbywają się mniej więcej o tym samym czasie, a ołtarze demontowane, rozbierane są najczęściej zaraz po przejściu procesji.
Sam może bym zebrał w jednym roku 12 fotek ołtarzy. W ciągu 10 lat byłaby setka, może więcej. Ale jak tu ocenić, który ołtarz lepszy, piękniejszy, skoro jeden od drugiego dzieli 5-10 lat. Co roku staram się być w innym miejscu. W 2011 - Dąbrówka, 2012 - Bobowo, 2013 - Klonówka, ostatnio wybrałem się do Kasparusa.
W Polsce po raz pierwszy wprowadził tę uroczystość biskup Nankier w 1320 r. w diecezji krakowskiej. W 1420 r. na synodzie gnieźnieńskim uznano uroczystość za powszechną, obchodzoną we wszystkich kościołach w państwie. W późnym średniowieczu i w renesansie największym sanktuarium kultu Bożego Ciała w Polsce był poznański kościół Bożego Ciała. Obchody uroczystości wiążą się z procesją z Najświętszym Sakramentem po ulicach parafii. Procesja zatrzymuje się kolejno przy czterech ołtarzach, przy których czytane są związane tematycznie z Eucharystią fragmenty czterech Ewangelii. Dla celebracji kultu trasa procesji jest przyozdabiana przez ścięte drzewa ustawiane przy trasie przemarszu. W polskiej tradycji tworzy się także symbole religijne poprzez posypywanie kwiatami według wzorca drogi, po której ma przechodzić procesja. W trakcie procesji uczestnicy śpiewają pieśni. W Polsce uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej jest dniem ustawowo wolnym od pracy.
W Kasparusie po uroczystej mszy świętej, prowadzonej przez ks. Wojciecha Kardysia, wykładowcy egzegezy Starego i Nowego Testamentu w pelplińskim seminarium, procesja rusza do czterech ołtarzy. Strażacy asystują księdzu. Niosą baldachim, chorągwie, nagłośnienie. Ołtarze skromne, wystawione obrazy Jezusa, św. Józefa cieśli, kwiaty, świeczki i brzozowe gałązki. Kasparuska parafia liczy zaledwie 125 dusz. W procesji uczestniczyło około 300 osób.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz