

Czasy bardzo odległe
Kamionka leży niewielkiej dolinie przy szosie Skórcz - Nowe 40 km od Starogardu. Część południowa wsi leży na skraju Borów Tucholskich. Wieś nazywała się Kamionka Szlachecka. Cofnijmy się do 1648 r. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego (tom X, str.105) podaje, że wieś należała do starosty Witawskiego, który płacił 6 gr podatku za włókę i pewną ilość owiec. Kamionka zatem należała do szlachty, stąd "szlachecka".
Następna data - 1685 r. Kamionkę posiadał Wilhelm Wolff, brat opata pelplińskiego. W 1700 r. została podzielona na 3 części. Zarządzali nimi: Maciej Pstrokowski, Aleksander Czapski - podkomorzy malborski i Stanisław Konopacki - kasztelan chełmiński.
W zapiskach ks. kanonika Andrzeja Józefa Majewskiego - proboszcza z Nowego z 1733 r. - stoi, że Kamionka należała do wielmożnego pana Czapskiego, miecznika ziem pruskich. Wtedy wieś rozciągała się na 33 włókach. Mieszkańcy zmieszani z luteranami dawali Ignacemu Czapskiemu 16,5 korca pszenicy i tyleż samo owsa, czyli 0,5 korca od włoki.
Okres międzywojenny
W 1938 r. Kamionka liczyła 92 zabudowania gospodarcze i 550 mieszkańców.

W latach 1918 - 1939 istniała tu słynna, najlepsza w rejonie orkiestra dęta i smyczkowa. Jej szefem był Józef Witkowski. W skład zespołu wchodzili jego czterej synowie i zięć.

Towarzystwo Powstańców i Wojaków miało charakter wybitnie wojskowy. Zrzeszało młodzież i mężczyzn czujących potrzebę obrony kraju. Posiadało sztandar ufundowany w 1926 r. Był dumą towarzystwa. W czasie wojny Józef Janicki, komendant organizacji, przechowywał go w zakamarkach wieży kościoła w Nowem. Niestety, nie został odnaleziony. Woźny Alojzy za posiadanie legitymacji członkowskiej został zamordowany podczas okupacji.
Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej powstało w 1927 r. Zrzeszało 18 członków. W zarządzie byli: Maksymilian Warambier - prezes, Konrad Kaiser - sekretarz, Franciszek Rostkowski - skarbnik

Polską Partię Robotniczą pod nazwą Strzelec założył w 1935 r. Mańdziara - małorolny chłop, który dostrzegał niesprawiedliwość klasową i chciał walczyć o jedność i równość klasową.
Byli też w latach 1925 - 1937 w Kamionce Narodowcy. Nosili na lewej piersi mieczyk Chrobrego. Ci walczyli o równość narodową i z wyzyskiem żydowskich kupców, którzy mieli sklepy także i po wsiach.
I Kółko Rolnicze. Zrzeszało wielu rolników. Zamawiało maszyny konne, młockarnie, sieczkarki, siewniki itp. (zaprzestano młócić cepem). Zamawiało również nasiona, sprowadzało wagonowo węgiel itp.
Okupacja hitlerowska
Niewola. Ludzi wywożono na roboty, niektórych do lasu. Wywłaszczano Polaków, obsadzano Niemcami. Wywłaszczonych wywożono do obozów koncentracyjnych lub pracy. Młodzi mieszkańcy Kamionki uciekali do oddziałów partyzanckich. Wieś wyzwolili Rosjanie rano 20.02.1945 r.
Oprac. T.W. i M.K.
Za Tygodnikiem Kociewiak - środowe wydanie Dziennika Bałtyckiego
Foto:
1, 2. Towarzystwo "Strzelec". Jego założycielem był Mandziara (drugi po prawej).
3. Zarząd Towarzystwa Ludowego - od lewej: Józef Janicki, Leon Hofman, Bolesław Chmielecki. Z inicjatywy tego zarządu otwarto w 1937 r. kaplicę p.w. Andrzeja Boboli
Wysłany przez kociewiak opublikowano wtorek, 28 wrzesień, 2004 - 09:48




Czasy bardzo odległe
Kamionka leży niewielkiej dolinie przy szosie Skórcz - Nowe 40 km od Starogardu. Część południowa wsi leży na skraju Borów Tucholskich. Wieś nazywała się Kamionka Szlachecka. Cofnijmy się do 1648 r. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego (tom X, str.105) podaje, że wieś należała do starosty Witawskiego, który płacił 6 gr podatku za włókę i pewną ilość owiec. Kamionka zatem należała do szlachty, stąd "szlachecka".
Następna data - 1685 r. Kamionkę posiadał Wilhelm Wolff, brat opata pelplińskiego. W 1700 r. została podzielona na 3 części. Zarządzali nimi: Maciej Pstrokowski, Aleksander Czapski - podkomorzy malborski i Stanisław Konopacki - kasztelan chełmiński.
W zapiskach ks. kanonika Andrzeja Józefa Majewskiego - proboszcza z Nowego z 1733 r. - stoi, że Kamionka należała do wielmożnego pana Czapskiego, miecznika ziem pruskich. Wtedy wieś rozciągała się na 33 włókach. Mieszkańcy zmieszani z luteranami dawali Ignacemu Czapskiemu 16,5 korca pszenicy i tyleż samo owsa, czyli 0,5 korca od włoki.
Okres międzywojenny
W 1938 r. Kamionka liczyła 92 zabudowania gospodarcze i 550 mieszkańców.

W latach 1918 - 1939 istniała tu słynna, najlepsza w rejonie orkiestra dęta i smyczkowa. Jej szefem był Józef Witkowski. W skład zespołu wchodzili jego czterej synowie i zięć.

Towarzystwo Powstańców i Wojaków miało charakter wybitnie wojskowy. Zrzeszało młodzież i mężczyzn czujących potrzebę obrony kraju. Posiadało sztandar ufundowany w 1926 r. Był dumą towarzystwa. W czasie wojny Józef Janicki, komendant organizacji, przechowywał go w zakamarkach wieży kościoła w Nowem. Niestety, nie został odnaleziony. Woźny Alojzy za posiadanie legitymacji członkowskiej został zamordowany podczas okupacji.
Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej powstało w 1927 r. Zrzeszało 18 członków. W zarządzie byli: Maksymilian Warambier - prezes, Konrad Kaiser - sekretarz, Franciszek Rostkowski - skarbnik

Polską Partię Robotniczą pod nazwą Strzelec założył w 1935 r. Mańdziara - małorolny chłop, który dostrzegał niesprawiedliwość klasową i chciał walczyć o jedność i równość klasową.
Byli też w latach 1925 - 1937 w Kamionce Narodowcy. Nosili na lewej piersi mieczyk Chrobrego. Ci walczyli o równość narodową i z wyzyskiem żydowskich kupców, którzy mieli sklepy także i po wsiach.
I Kółko Rolnicze. Zrzeszało wielu rolników. Zamawiało maszyny konne, młockarnie, sieczkarki, siewniki itp. (zaprzestano młócić cepem). Zamawiało również nasiona, sprowadzało wagonowo węgiel itp.
Okupacja hitlerowska
Niewola. Ludzi wywożono na roboty, niektórych do lasu. Wywłaszczano Polaków, obsadzano Niemcami. Wywłaszczonych wywożono do obozów koncentracyjnych lub pracy. Młodzi mieszkańcy Kamionki uciekali do oddziałów partyzanckich. Wieś wyzwolili Rosjanie rano 20.02.1945 r.
Oprac. T.W. i M.K.
Za Tygodnikiem Kociewiak - środowe wydanie Dziennika Bałtyckiego
Foto:
1, 2. Towarzystwo "Strzelec". Jego założycielem był Mandziara (drugi po prawej).
3. Zarząd Towarzystwa Ludowego - od lewej: Józef Janicki, Leon Hofman, Bolesław Chmielecki. Z inicjatywy tego zarządu otwarto w 1937 r. kaplicę p.w. Andrzeja Boboli
Wysłany przez kociewiak opublikowano wtorek, 28 wrzesień, 2004 - 09:48

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz