Od czasu powrotu religii do szkół, tj. od roku 1990, wzbogacił się kalendarz imprez szkolnych, które, ciepło przyjęte przez dzieci, młodzież, rodziców i nauczycieli, stały się trwałą częścią życia szkoły. Są to różnorodne wydarzenia kulturalne o charakterze religijno-wychowawczym.
Należą do nich m.in. coroczne, budujące wspólnotę Wigilie Szkolne. Przyczyniają się one do integracji środowiska szkolnego z mieszkańcami wsi, parafią i przedstawicielami samorządu wiejsko-gminnego (sołtysi, radni, wójt)...
Każdego roku dzień ten obchodzimy w ostatnim dniu przed feriami Bożego Narodzenia. Najpierw uczniowie poszczególnych klas przygotowują swoje, uroczyste spotkania przy stole. Uczą się w ten sposób planowania i organizacji, estetycznego i pięknego nakrywania stołów, a także właściwego i kulturalnego zachowania się przy stole. Co roku coraz staranniej nakrywają stoły, co roku w sposób pełniejszy potrafią świętować i być ze sobą inaczej niż podczas lekcji. Pod okiem swoich wychowawców i z pomocą rodziców dobierają potrawy. Znają różnice obchodów Bożego Narodzenia w Polsce i w innych krajach, o czym uczą się np. na lekcjach j. polskiego czy języka angielskiego.
Nasi uczniowie wiedzą również, że wśród potraw na tradycyjnym, kociewskim stole wigilijnym znajdują się: zupa grzybowa, pieczony karp, barszcz oraz uszka, pierogi z kapustą i grzybami oraz makowce i pierniki. Na stole pod obrusem albo na obrusie koniecznie musi być siano i na nim opłatek, Biblia oraz wolne nakrycie dla ewentualnego gościa. Pozostawianie wolnego miejsca przy stole jest starym zwyczajem w Polsce. To wolne miejsce może oznaczać pamięć o tych, którzy nie mogą spędzać świąt w domu, albo pamięć o tych członkach rodziny, którzy zmarli. Jest to też miejsce dla przygodnego gościa lub osoby samotnej, która zapuka do drzwi naszego domu w ten piękny wieczór. Dzielenie się opłatkiem i składanie sobie życzeń to obrzęd, który oznacza wzajemną życzliwość i miłość, zbliża oddalonych i skłóconych, łączy żywych z umarłymi. Uczy również tego, że trzeba się podzielić z drugim człowiekiem nawet ostatnim kawałkiem chleba.
Świętowanie i kultywowanie tradycji bożonarodzeniowych jest nierozłącznie związane z tajemnicą przyjścia na świat Jezusa - Emmanuela ponad dwa tysiące lat temu. Emmanuel to znaczy "Bóg z nami". Nie jest to inne imię Jezusa, ale tajemnica, która się w Nim objawia: "Ja jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata".
Dalsza część uroczystości odbywa się z udziałem gości: księdza Proboszcza, Pana Wójta, Sołtysów, Radnych, przedstawicieli Rodziców, Sponsorów i Przyjaciół szkoły. Dzieci prezentują odpowiednio przygotowany montaż słowno-muzyczny w oparciu o teksty biblijne, poezję polską, teksty gwarowe i kolędy. Uczestnikom tych spotkań świąteczne życzenia składają: dyrekcja szkoły, ksiądz proboszcz, wójt gminy i przewodniczący Rady Gminy. Następnie wszyscy składają sobie wzajemne życzenia łamiąc się opłatkiem. Ta pełna ciepła i życzliwości atmosfera wzrusza tak dzieci, jak i dorosłych, dzięki czemu te doroczne spotkania pełne są autentyzmu i spontaniczności. Przeżycia te są szczególnie cenne dla tych dzieci, które nie zawsze mogą cieszyć się taką atmosferą w domu. Nasze dzieci wiedzą, że kultywowanie tradycji buduje ich tożsamość.
Tak było również w tym roku, 21 grudnia, gdy zwyczajowo spotkaliśmy się w naszej szkole w Mirotkach. Cieszyliśmy się z przybycia wójta Sławomira Czechowskiego, pana Andrzeja Klina przewodniczącego Rady Gminy w Skórczu, pań i panów radnych: Elżbiety Flatau, Zbigniewa Jaszczerskiego, Waldemara Gracza, Brunona Kordowskiego, Henryka Kozery, Romana Płaczka oraz sołtysów: pani Józefy Dróżdż i pani Marii Kłopockiej. Dziękujemy za przybycie pani Janinie Klin oraz pani Elżbiecie Chmielewskiej oraz rodzicom. Dziękujemy naszym Gościom za dobre życzenia oraz prezenty w postaci owoców i słodyczy.
Grażyna Kościelna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz