podejrzeniu popełnienia przestępstwa polegającego na przekroczeniu swych uprawnień oraz niedopełnieniu obowiązków przez pracowników jak i członków Zarządu Gminy Miejskiej w Starogardzie Gdańskim.
Ponadto w dniu 18.10.2004 r. do Prokuratury Rejonowej Starogardzie Gdańskim wpłynęło zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa podpisane przez Przewodniczącego Rady Miejskiej w Starogardzie Gdańskim dotyczące tożsamego zarówno podmiotowo jak i przedmiotowo czynu zabronionego. W toku przeprowadzonego postępowania ujawniono następujący stan faktyczny: W dniu 04 marca 1991 r. zawarta została umowa pomiędzy Urzędem Miasta Starogard Gdański jako zleceniodawcą reprezentowanym przez Prezydenta Miasta Pawła Głucha oraz Wiceprezydenta Stefana Rajkowskiego a Przedsiębiorstwem Wdrożeniowo - Produkcyjnym Polsat Sp. z o.o. w Gdańsku jako zleceniobiorcę reprezentowanym przez Marię Góralską i Mariana Ramczykowskiego. Niniejsza umowa dotyczyła montażu i instalacji urządzeń stanowiących lokalną sieć telewizji kablowej w Starogardzie Gdańskim. W umowie ustalono, iż warunki oraz terminy realizacji poszczególnych etapów przedsięwzięcia regulowane będą przez zainteresowane strony w aneksach do umowy. Następnie w dniu 31.03.1992 r. została zawarta między w/w podmiotami kolejna umowa dotycząca eksploatacji i utrzymywania w należytym stanie technicznym urządzenia studia i sieci kablowej, emitowania programu lokalnego oraz spłaty kredytu dewizowego. W dniu 04.02.1992 r. podpisany został aneks nr 6 do urnowy z dnia 04.03.1991 r., w którym PW Polsat zobowiązało się przyłączyć do końca 1992 r. co najmniej 6000 abonentów. W dniu 20.05.1993 r. strony podpisały kolejny aneks regulujący umowę z dnia
31.01.1992r. W dniu 28.10.1993 r.
pismem nr 0-1-0817/294/93 podpisanym przez Pawła Głucha i Stefana Rajkowskiego Zarząd Miejski w Starogardzie Gdańskim odstąpił od umowy z 04 marca 1991 r. Praktycznie od tamtego czasu zaczęło toczyć się postępowanie cywilne między PWP "Polsat" a Gminą Miejską w Starogardzie Gdańskim. W niniejszym procesie Gmina reprezentowana była przez mecenasów Pawia Janikowskiego i Jerzego
Lipskiego. Przedmiotowe postępowanie nie zakończyło się do czasu urzędowania ówczesnego prezydenta i vice-prezydenta. W wyniku wyborów samorządowych w październiku 1998 r. prezydentem miasta został Stanisław Karbowski, który w sposób naturalny został stroną toczącego się procesu cywilnego. W dniu 16.02.1999&39;r. nowy Zarząd Miejski złożył propozycję zawarcia ugody sądowej firmie Polsat reprezentowanej przez M. Góralską, która na powyższą propozycję nie wyraziła zgody dążąc do sądowego rozstrzygnięcia sprawy. Z uwagi na powyższe prezydent Karbowski zasięgnął opinii adwokatów reprezentujących Miasto w procesie cywilnym. Wobec ich opinii wskazującej na konieczność kontynuacji procesu i stanowiska spółki Polsat w dalszym ciągu prowadzono proces cywilny. W tym stanie
rzeczy uznać należy, iż Stanisław Karbowski jak również inni pracownicy ówczesnego samorządu miejskiego zajmujący się przedmiotową sprawą nie są osobami, którym można by zarzucić przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków. Ewentualne przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków mogło więc nastąpić jedynie w okresie od 1991 r. do 1998 r. Rozważając
kwalifikację prawną omawianego czynu stwierdzić należy, że wyczerpuje on ewentualność jedynie art. 231 § 1 kk. Podkreślić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie może mieć zastosowania art. 296 § 1 kk dotyczący wyrządzenia znacznej szkody przez osobę obowiązaną do zajmowania się sprawami majątkowymi osoby prawnej. Przepis 231 § 1 kk stanowi lex specialis w stosunku do art. 296 § 1 kk z uwagi na to, iż dotyczy wprost funkcjonariusza publicznego, a za takich na mocy art. 115 § 13 pkt 4 kk uznać należy pracowników samorządu terytorialnego. W dalszym rzędzie
stwierdzić należy, iż zgodnie z dyspozycja art. 101 § 1 kk karalność przestępstwa z art. 231 § 1 kk ustaje jeżeli od czasu jego popełnienia
upłynęło 5 lat. Wobec powyższego bezsprzecznym jest, iż nawet jeżeli istotnie doszło do popełnienia przestępstwa to nastąpiło przedawnienie karalności. Zgodnie z dyspozycją art. 17 § 1 pkt 6 kpk w przypadku stwierdzenia w/w przesłanki następuje
obligatoryjne umorzenie wszczętego postępowania. Biorąc powyższe
pod uwagę należało postanowić jak na wstępie.
A S E S O R
Prokuratury Rejonowej
mgr Patryk Kucki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz